قدرت مطلق از آن خدوند میباشد
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 828 )
ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )
( قسمــت یازدهـــم )
قـدرتِ مطلـق
جزء یازد هــم صفحــه 213 آیه 34 )
بسم الله الرحمن الرحیم
قُلْ هَلْ مِن شُرَکَآئِکُم مَّن یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ
قُلِ اللّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ
تفسیـــر لفظـــی :
بگو آیا از شریکان شما کسى هست که آفرینش را آغاز کند و سپس آن را برگرداند؟
بگو خداست که آفرینش را آغاز مى کند و باز آن را برمى گرداند !
پس چگونه [ازحق] بازگردانیده مى شوید
تفسیر ادبی و عرفانی :
قدرتِ بر کمــــال ؛ قدرتِ آفریدگار است که ؛
جهان را آفرینــنده و آغــاز کننـده است ،
و سپس ؛ گذشته را باز پس آرنده ،
و کهنــــه را ، نــــــو سازنده ؛
از نیست ؛ هست بــــــرون آرد !
و آن گاه هست را نیست کنــــــــد ،
هــر چیـــــزی را ضــــــدّ آن توانـــــــــد ،
و هــــــــرکاری را عکـــــس آن رانَـــــــــــد ،
بستـــــن و گشـــودن و بـریـــــدن و چسبـانیـدن ،
جبـــر و کسر کـردن ، همه را تـوانَـــد و سِــرّ آن دانَــــد .
گــــوینـــــــــد ؛
یک جبـــری با یک اختیــاری منــاظـــــره همی کردند ؛
اختیاری ( قَـــدَری ) دست به درخت برد و میوه ای چید و گفت :
این ؛ نـــه قــــــــدرت و اختیــــــــار مــــــن است ؟
جبــــــــــــری گفت :
اگـــر تـوانــی آن را به جـــــای اول برگـــــــردان !
قَـــــــــدَری نـاتــــــــــوان مــانـــد ،
جبــــــــــری گفت :
پس قــــدرت مطلــــق ؛ خـــــدای راست و بـس !
راز ِ نهــــان
داستــــــان غـــــم مـــن راز نهــــــانى باشـــد
آن شناســـد که ز خود یکســـره فــــانى باشد
بـــه خـــــــمِ طُـــــرّه ی زلفت نتوانـــم ره یافت
آن توانـــــــد که دلش آن چه تــــــو دانى ، باشد
ســــــاغرى از خُـــــــم میخانه ، مرا بــــاز دهید
کــــه تـــــوانـد که در این میـکــــده بانى باشد ؟
گـــــِردِ دلــــــــــدار نگردد ، غـــم ساقى نخورد
غیـــــــر آن رنـــــد که بى نـــام و نشانى باشد
گرچه پیرم ؛ به سر زلف تو اى دوست ، قسم
در ســـــرم ، عشق ؛ چــو ایّـــام جوانى باشد
دورم از کــــوى تــــو ، اى عشـوه گـر هر جایى
که نصیبــــم ز رُخت ، نامــــــــــــه پرانى باشد
گـــــــــــر شبانان به سر کوى تــــو آیند و روند
خرّم آن دم که مرا شغـــــــل ، شبـــانى باشد
[ دیوان امام خمینی (ره) ص 87 ]
توسط : 