علی ستیزان همواره با دسیسه‌های گوناگون تلاش داشتند فضایل امیرالمؤمنین را از اذهان مردم پاک کنند. اما از آن‌جا که خاندان رسول الله، چشمه‌ی جوشان کوثرند، هر کس با آنان درافتد، دودمانش به نابودی کشیده می‌شود.
ولادت مولای متقیان در خانه‌ی کعبه فضیلتی است منحصر به فرد که از جهات مختلفی قابل دقت و نظر است:
1) عظمت مولا آنقدر والا است که کانونی‌ترین نقطه‌ی زمین یعنی کعبه پذیرایش می‌شود.
2) ورود زن نفساء به مسجد ممنوع است. حضرت مریم علیها سلام برای وضع حمل، از عبادت‌گاه خود دوری گزید و به مکانی دیگر رفت: «فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَکاَنًا قَصِیًّا». اما در جریان ولادت امیرالمؤمنین علیه السلام، دیواره‌ی کعبه در برابر فاطمه‌ی بنت اسد شکافته می‌شود و سه روز در خانه‌ی خدا اقامت می‌گزیند.
3) کعبه، نماد توحید و بندگی است. چنین مکانی اگر تولدگاه کسی باشد، نشان از اتصال وی و پیروانش به توحید دارد. حتی می‌توان گفت شرط بندگی و درک مقام توحید، اعتقاد به ولایت امیر المؤمنین است.
اللهم اجعلنا من المتمسّکین بولایة امیرالمؤمنین علیه السلام